Μπαίνω στ'αμάξι βάζω μπρος
είσαι ξανά συνοδηγός , θα μου περάσει , θα μου περάσει ,
ψιχάλες πάνω στο καπό
κι'αφήνω ένα σ'αγαπώ να προσπεράσει , να προσπεράσει ...
Πάω σιγά στην Πειραιώς
με αγνοείς , γιατί και πως κανείς δεν ξέρει ,
εγώ σε θέλω σταθερά
κι'άμα πεθαίνω μιά φορά δεν σ'ενδιαφέρει , δεν σ'ενδιαφέρει ...
Εντάξει και με γνώρισες ,
εντάξει με θεώρησες στα λόγια και στις
πράξεις ,
αν όμως είμαι βάρος σου ,
ας γίνω το τσιγάρο σου να κάτσω να με κάψεις .
Αν δεν με θες να μου το πείς
πριν φτάσω σπίτι σου και βγείς από τ'αμάξι ,
μες την καρδιά μου λίγο δές
και μέτρα πόσες γρατζουνιές μου'χεις χαράξει , μου'χεις χαράξει .
Εντάξει και με γνώρισες ,
εντάξει με θεώρησες στα λόγια και στις πράξεις ,
αν όμως είμαι βάρος σου ,
ας γίνω το τσιγάρο σου να κάτσω να με κάψεις .
Κουκάς Γιώργος .
