Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ

  

Ηρθε η ώρα να χορέψω το τραγούδι το δικό μου
σπίθα στου ματιού την άκρη
κι'από μιά σταγόνα δάκρυ
άναψα φωτιά στο δρόμο γύρω από τον εαυτό μου
σπίθα στου ματιού την άκρη
κι'από μιά σταγόνα δάκρυ
άναψα φωτιά στο δρόμο γύρω από τον εαυτό μου .

Το πολύ πολύ να κάψω ένα πουκάμισο
θα μου δώσουν άλλα ρούχα στον παράδεισο

το πολύ πολύ να κάψω και το χέρι μου
με ζεϊμπέκικο πεθαίνουμε στα μέρη μου .

Για το τι θα πεί ο κόσμος , δεν με νοιάζει πρόβλημα του
θα λερώσω το λευκό μου
να γραφτεί στο ποινικό μου
ότι έριξα χαστούκι μες τα μούτρα του θανάτου
θα λερώσω το λευκό μου
να γραφτεί στο ποινικό μου
ότι έριξα χαστούκι μες τα μούτρα του θανάτου .

Κουκάς Γιώργος .

1 σχόλιο:

  1. Το τργούδι αυτό είναι αφιερωμένο και γραμμένο για την Αδερφή μου Μαρία που την ημέρα της βάφτισης του γιού της, έκλεισε τον δρόμο στο λιμάνι της Σύμης και χόρεψε το ζεϊμπέμκικο του Πατέρας μας που δυστυχώς έλειπε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή