Τρίτη 6 Αυγούστου 2013

Ο ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ


Στου φίλου μου την πόρτα την κλειστή
κολλήσανε χαρτί με τ'όνομα του
δεν άντεξε η καρδιά  το πρόβλημα του

κι ας είχε από άλλους πιο σωστή
κι ας είχε από άλλους πιο σωστή.

Του φίλου μου η πόρτα η γερή
ραγίζει απ'το χαρτί που γράφει ότι
δεν έφτανε στα χείλη του η νιότη
και πρέπει από το δάκρυ μου να πιεί .

δεν έφτανε στα χείλη του η νιότη
και πρέπει από το δάκρυ μου να πιεί.

Στου φίλου μου την είσοδο απ'έξω
θα πρέπει να πειστώ και να χωνέψω
πως κρέμεται η ζωή σε μιά κλωστή
πως κρέμεται η ζωή σε μιά κλωστή ,

κι'αυτός που την περνάει στην βελόνα
τρυπάει στα τυφλά ψυχή και σώμα
γνωρίζοντας ο πόνος τι εστί
γνωρίζοντας ο πόνος τι εστί .

Ο φίλος μου εδώ δεν θα σταθεί
τις γάτες να ταϊσει όπως πρώτα
θα βγαίνει απ' του παράδεισου την πόρτα
να βάζει στο πιατάκι τους τροφή ,

θα βγαίνει απ' του παράδεισου την πόρτα
να βάζει στο πιατάκι τους τροφή .

Κουκάς Γιώργος .

Αφιερωμένο στον Φίλο μου και Γείτονα μου Γιάννη Αγγελή...

Κυριακή 28 Απριλίου 2013

ΟΙ ΑΛΗΤΕΣ ...

Αν στ'αλήθεια ενδιαφέρεσαι για'μένα
τότε μην σ'απασχολεί το πώς θα ζήσω,
τα σημάδια απ'τα δικά σου απωθημένα

φεύγω μήπως κι'από μέσα μου τα σβήσω

Οτι είχα και δεν είχα στο'χω δώσει
μα δεν βλέπω να το έχεις εκτιμήσει
έναν άνθρωπο που βρήκες να σε νιώσει
τον βαριέσαι γιατί σ'έχει αγαπήσει ,

έναν άνθρωπο που βρήκες να σε νιώσει
τον βαριέσαι γιατί σ'έχει αγαπήσει .

Για τον άνθρωπο εκείνο που βαρέθηκες
που αλήτης λες και ήτανε του φέρθηκες ,
μη λυπάσαι για τον άνθρωπο που δάκρυζε
γιατί ακόμα και αλήτης δεν σου άξιζε ,

μη λυπάσαι για τον άνθρωπο που δάκρυζε
γιατί ακόμα και αλήτης δεν σου άξιζε .

Για το τί θα κάνω λόγος δεν σου πέφτει
οι αλήτες πάντα βρήσκουνε τους τρόπους,
να σταθείς και να ρωτήσεις στον καθρέφτη
αν σου αρέσει να πληγώνεις τους ανθρώπους ,

να σταθείς και να ρωτήσεις στον καθρέφτη
αν σου αρέσει να πληγώνεις τους ανθρώπους.


Κουκάς Γιώργος .

Κυριακή 10 Μαρτίου 2013

ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΟΜΑΙ ΒΑΡΟΣ .





Μπαίνω στ'αμάξι βάζω μπρος
είσαι ξανά συνοδηγός , θα μου περάσει , θα μου περάσει ,
ψιχάλες πάνω στο καπό
κι'αφήνω ένα σ'αγαπώ να προσπεράσει , να προσπεράσει ...

Πάω σιγά στην Πειραιώς
με αγνοείς , γιατί και πως κανείς δεν ξέρει ,
εγώ σε θέλω σταθερά 
κι'άμα πεθαίνω μιά φορά δεν σ'ενδιαφέρει , δεν σ'ενδιαφέρει ...

Εντάξει και με γνώρισες ,
εντάξει με θεώρησες στα λόγια και στις πράξεις ,
αν όμως είμαι  βάρος σου ,
ας γίνω το τσιγάρο σου να κάτσω να με κάψεις .

Αν δεν με θες να μου το πείς
πριν φτάσω σπίτι σου και βγείς από τ'αμάξι ,
μες την καρδιά μου λίγο δές
και μέτρα πόσες γρατζουνιές μου'χεις χαράξει , μου'χεις χαράξει .

Εντάξει και με γνώρισες ,
εντάξει με θεώρησες στα λόγια και στις πράξεις ,
αν όμως είμαι  βάρος σου ,
ας γίνω το τσιγάρο σου να κάτσω να με κάψεις .

Κουκάς Γιώργος .

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

ΗΤΑΝΕ ΚΑΠΟΙΑ ...

Ητανε κάποια μια φορά , ήτανε κάποια
είχε το φως του φεγγαριού μέσα στα μάτια
κι'
όποτε χτένιζε ο αέρας τα μαλλιά της
γέμιζε ο τόπος με κλωστές από χρυσάφια ,

κι'όποτε χτένιζε ο αέρας τα μαλλιά της
ο τόπος γέμιζε κλωστές από χρυσάφια  ,


είχε φωνή που όταν μιλούσε μ'αιχμαλώτιζε
σ'ένα νησί παραδωμένο στους βοριάδες
κι' είχα το βλέμμα της για φάρο που μου φώτιζε
για ν'αποδράσω σε δυό χείλη συμπληγάδες .


για ν'αποδράσω σε δυό χείλη συμπληγάδες .


Ητανε κάποια μια φορά , ήτανε κάποια
είχε το φως του φεγγαριού μέσα στα μάτια
κι'όποτε χτένιζε ο αέρας τα μαλλιά της
γέμιζε ο τόπος με κλωστές από χρυσάφια ,

κι'όποτε χτένιζε ο αέρας τα μαλλιά της
ο τόπος γέμιζε κλωστές από χρυσάφια ,


αυτά τα χέρια της φουρτούνες που με πιάνανε
καθώς ταξίδευα στα δέκα δάχτυλα της
κι'αυτά τα λόγια της γοργόνες που με σώνανε
και μου προσφέρανε  αγάπη απ'την καρδιά της .

και μου προσφέρανε  αγάπη απ'την καρδιά της .

Ητανε κάποια μια φορά , ήτανε κάποια
είχε το φως του φεγγαριού μέσα στα μάτια
κι'όποτε χτένιζε  ο αέρας τα μαλλιά της
γέμιζε ο τόπος  με κλωστές από χρυσάφια ,

κι'όποτε χτένιζε ο αέρας τα μαλλιά της
ο τόπος γέμιζε κλωστές από χρυσάφια ,


 στην αγκαλιά της είχα φτιάξει την κρυψώνα μου
με ξεδιψούσαν σασημένια  δάκρυα της
να' πιανα ρίζες  Παναγιά και Ποσειδώνα μου
που είμαι κούτσουρο και ψάχνω την στεριά της ,

να' πιανα ρίζες  Παναγιά και Ποσειδώνα μου
που είμαι κούτσουρο και ψάχνω την στεριά της ,

Ητανε κάποια μια φορά , ήτανε κάποια ...

Κουκάς Γιώργος .

Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ

  

Ηρθε η ώρα να χορέψω το τραγούδι το δικό μου
σπίθα στου ματιού την άκρη
κι'από μιά σταγόνα δάκρυ
άναψα φωτιά στο δρόμο γύρω από τον εαυτό μου
σπίθα στου ματιού την άκρη
κι'από μιά σταγόνα δάκρυ
άναψα φωτιά στο δρόμο γύρω από τον εαυτό μου .

Το πολύ πολύ να κάψω ένα πουκάμισο
θα μου δώσουν άλλα ρούχα στον παράδεισο

το πολύ πολύ να κάψω και το χέρι μου
με ζεϊμπέκικο πεθαίνουμε στα μέρη μου .

Για το τι θα πεί ο κόσμος , δεν με νοιάζει πρόβλημα του
θα λερώσω το λευκό μου
να γραφτεί στο ποινικό μου
ότι έριξα χαστούκι μες τα μούτρα του θανάτου
θα λερώσω το λευκό μου
να γραφτεί στο ποινικό μου
ότι έριξα χαστούκι μες τα μούτρα του θανάτου .

Κουκάς Γιώργος .