Ο ΧΑΡΗΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ
Μπαίνω στ'αμάξι και ξεπαρκάρω
συνοδηγό μου έχω τον Χάρο, πολύ γουστάρω...
Για πες ρε θάνατε που μπήκες στη ζωή μου
γιατί να δέσω με τη ζώνη το κορμί μου,,,ποιος ειν'ο λόγος? ποιος ειν'ο λόγος?
αφού το ξέρουμε κι'δυό πως θα με γράψεις
κι'ένας θεός, σε ποιο κελί θα με πετάξεις
σαν αστυνόμος,,,δεν είσαι όμως...δεν είσαι όμως..
Παίζω το γκάζι και το μαρσάρω
συνοδηγό μου έχω τν Χάρο,,,πολύ γουστάρω...
Για πες ρε θάνατε που μπήκες στη ζωή μου
γιατί να κόβω πάντα στα πορτοκαλί μου,,,τι θα μου πάρεις? τι θα μου πάρεις?
πριν η καρδιά μου κι'η ψυχή μου να παλιώσει
τις πινάκιδες μου τις έχουνε ξηλώσει
όχι τα Ζίτα, αλλά ο Χάρης... αλλά ο Χάρης...
Βάζω τετάρτη, στροφή να πάρω
συνοδηγό μου έχω τον Χάρο,,,πολύ γουστάρω...
Γιατί ρε θάνατε περίεργα κοζάρεις
κι'αφού το κάπνισμα σκοτώνει τι φουμάρεις,,,μήπως φοβάσαι? μήπως φοβάσαι?
πριν το κοντέρ μου τα περάσει τα 200
πες μου να ξέρω η ζωή μου πιάνει πόσα
μήπως δεν ξέρεις? ή δεν θυμάσαι? ή δεν θυμάσαι?
Στρίβω με όσα και δεν φρενάρω
σε καρμανιόλα βλέπω τον Χάρο,,,θα ντελαπάρω
ποιο θες ρε θάνατε τραγούδι να σου βάλω
πες μου αυτό που θεωρείς το πιο μεγάλο,,,πριν σε γνωρίσω...πριν σε γνωρίσω...
ένα τραγούδι που να σ'εχει σημαδέψει
και που δεν μπόρεσε η ψυχή σου να τ'αντέξει
ένα τραγούδι,,,πριν σε νικήσω...πριν σε νικήσω...
Κουκάς Γιώργος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου